Ντούγιες μουριάς

Ντούγιες από μουριά, ένα από τα δυνατότερα και ανθεκτικότερα ξύλα σε καιρικές συνθήκες με αξιοπιστία στις αλλαγές του καιρού (ζέστη,  κρύο, υγρασία). Δεν είναι τυχαίο που σε παλιά σπίτια συναντάμε δοκάρια 500 και πλέον ετών, σε άριστη κατάσταση (χωρίς καμία συντήρηση και με μηχανική αντοχή καλύτερη και από φρέσκα). Η μόνη διαφορά που μπορούμε να ξεχωρίσουμε είναι το μαύρο χρώμα που έχει αποκτήσει από την πολυκαιρία (κάτι που φυσικά μας αρέσει).

Το ξύλο της μουριάς για μένα είναι ένα από τα καλύτερα ξύλα στη κατασκευή μουσικών οργάνων, λυγίζει εύκολα, δεν σπάει και έχει πολύ καλή ηχητική χροιά. Είναι ένα ξύλο που στεγνώνει σχετικά εύκολα και αν τεμαχιστεί σε λεπτά κομμάτια, ακόμα και με φυσική ξήρανση (σε τρία με τέσσερα χρόνια περίπου) μπορεί να γίνει μουσικό όργανο και να μας δώσει ικανοποιητικό ήχο. Ακόμα, μπορεί να γίνει μουσικό όργανο (σκαφτό) όπως το φλαμούρι και το πλατάνι, με πολύ καλά αποτελέσματα.

Οι Κρητικές λύρες (το 80% περίπου) κατασκευάζονται από μουριά και ένας μεγάλος αριθμός από σκαφάκια λαούτου, μαντολίνου και μπουζουκιού. Υπάρχουν πολλά ήδη μουριάς, η μαυρομουριά (που πολλοί την μπερδεύουν με την ξινομουριά) οι άσπρες μουριές, οι στείρες (αυτές που δεν κάνουν μούρα) και οι άγριες με τα λεπτά φύλα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι όλες οι ποικιλίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή μουσικών οργάνων και η μόνη διαφορά που μπορεί κανείς να εντοπίσει είναι στο χρώμα. Όλα τα άλλα, η πυκνότητα, η αντοχή και η ηχητική χροιά είναι περίπου ίδια.